 
  Bez Schronienia
        Książka, Serafim Publications, 2021
        
      Spotkana miłość czy też poszukiwana. Miłość utracona czy też odnaleziona.
Sto trzydzieści tekstów ułożonych w całość opowiada o miłości. Ale nie tylko. 
Bez Schronienia kreśli postać kogoś, kto próbuje żyć bez nikogo i bez niczego, kto poszukuje wyzwolenia od wszystkiego, w co wplątuje go świat i ludzki umysł.
Czy miłość jest barierą do takiego wyzwolenia, czy też drogą do niej. 
A może ten rodzaj oswobodzenia jest jedyną miłością prawdziwą i autentyczną.
Czy taka wolność jest jedynie ideą, pustą koncepcją, reakcją na zniewolenie, w jakim znajduje się człowiek czy jest też faktem, żywym doświadczeniem, czymś możliwym do urzeczywistnienia.
Te sto trzydzieści szkiców w istocie nie zajmuje się tym i nie daje żadnych odpowiedzi. Ale przechodząc przez nie, ma się chwilami nieodparte wrażenie, że wyrastają one właśnie z takiego świata i z takiego człowieka.

        
        Bez Schronienia zostało zrealizowane  do muzyki 45 wykonawców i 49 utworów muzycznych.
    
      
 Nagranie zostało opublikowane jako album CD na 1 oraz 11 płytach kompaktowych. Równocześnie jest też dostępne jako audiobook.
          
      Muzyka: Aaron Goodwyn,				 Ad Brown,				 Aerosoul, 				 Alpha X,				 Berlin Project,				 Blank & Jones, Cathy Battistessa,				 Bliss,				 Bobsky,				 Borderland,				 Boy Tedson,				 Carlos Campos, 				 Chillwalker,				 Chris Wonderful,				 Cj RcM,				 Deep & Wide,				  Eriq Johnson,				 D-Air, 				 Faro,				 Filatov & Soloviev,				 Florzinho,				 Jam & Spoon, 				 Johan Vilborg,  				 Karl Maddison, 				  Krapan, Kyro,				 Lunatick,				 Michael E,				 Okinawa Lifestyle,				 Openzone Bar,				 Paul Hardcastle,				 Phil Mison, 				 Richard Durand, Ellie Lawson, 				 Sine,				 Sinead O’Connor,				 Schiller, Moya Brennan, 				 S-Tune pres. Soeren Sube,				 Sunlounger,				 Synkro, 				 The Cancel,				 Thomas Datt,				 Thomas Lemmer,				 Transa,				 Vinid & Vla-D, The Great Voices of Bulgaria,				 Xerxes & Phoenix. 
Recytacja: Witold Kopeć
        
      
      Volume 1, Prolog
        Volume 2, Spotkanie
        Volume 3, Bliskość
        Volume 4, Chustka
        Volume 5, Dwa Obłoki
        Volume 6, Rozstanie
        Volume 7, Tęsknienie
        Volume 8, Tyle Dni
        Volume 9, Oddalenie
        Volume 10, Kiedy Przychodzisz
        Volume 11, Epilog
          

        
  

        
  
        
        Na krawędzi rzeczywistości i marzeń mężczyzna spotyka kobietę. Oboje są młodzi, niewinni, nietknięci przez świat. Powoli odsłania się historia miłości nie tyle napisana, co namalowana słowami i oprawiona w muzykę. Dwadzieścia indywidualnych obrazów niczym kolejne odsłony w sztuce przedstawia chwile z życia kochanków. Każdy z nich prowadzi do ostatniej linii zawsze wypowiadanej przez kobietę szeptem. Wydaje się, że poszczególne sekcje są jedynie pretekstem do tego, aby każda z tych linii mogła zaistnieć. Utwór przepojony olbrzymią poetycznością zawiera w sobie to wszystko, co przejawia się w miłości – głębię uczucia, delikatność, czułość. Całość jest subtelna i nierealna jak sen jak marzenie. Nasuwa się pytanie, czy jest jedynie wytworem wyobraźni, czy wydarzyła się naprawdę. Odpowiedź w pewnym sensie jest zawarta w tekście. A może jedynie przenosi nas jeszcze dalej w świat domysłów i marzeń.
      
        
        
        fragment
        szedłeś lekko ponad ziemią
        zabłąkane krople po niedawnym deszczu opadały z drzew
        przez konary przebijało jasne światło
        zadzierałeś głowę w niebo i wdychałeś pełną piersią
        zapach ranka jego smak
      
naprzeciwko gdzieś daleko na samiutkim końcu drogi
        zobaczyłeś niewyraźny kształt postaci
        szedłeś śmiało lecz zwolniłeś kiedy byłeś blisko zatrzymałeś się
        i wyjąłeś ręce z kieszeni
ty nic nie mówiłaś uśmiechnęłaś się nieznacznie
      
wiatr delikatnie roztańczył wokół ciebie niebieską sukienkę
        z drzew opadło kropli parę jedna prosto ci na czoło
        ja wyjąłem chustkę białą i podałem w twoją stronę
        ty sięgnęłaś tak nieśmiało
        w chwilę potem ją oddałaś i szepnęłaś:
        — opowiedz mi o sobie proszę
        
        opowiedziałem ci o mych podróżach
        i o samotności w stepie
        byłaś zasłuchana jak dziewczynka mała
        czas gdzieś zniknął
        pochowały się godziny
        nie wiem ile trwała chwila słodka
        ty szepnęłaś:
        — ja tak chciałam ciebie spotkać

Wyszeptane
        CD; Serafim Publications, 20215
      
        
        Muzyka splata się z tekstem i pogłębia jego nastrój. Podobnie jak tekst jest przepełniona swoją własną poetycznością. Czasami stanowi jedynie tajemnicze tło, a kiedy indziej akcentuje i uwypukla fragmenty obrazów. Muzyka, tekst, recytacja i sam głos z niezwykłą intymnością łączą się i kreują magiczną przestrzeń, która wciąga, urzeka, hipnotyzuje.
  

Ku Jasności mówi o kimś, kto nieustannie ponosi klęskę w swoich próbach znalezienia integralności. Jednak pociągany przez najgłębszą tajemnicę życia i pragnienie odkrycia prawdy dla siebie odrzuca swoją niedoskonałość i bez wytchnienia poszukuje nieskazitelności, która, wierzy, jest w głębi jego istoty.
        Odnajdzie siłę w słabości, pewność w niepewności i oparcie we wspomnieniach dawnej miłości. Będzie upadać i wstawać ponownie.
        Ten poetycki szkic ilustrowany muzyką oddaje trud, jaki niektórzy z nas podejmują, aby znaleźć wewnątrz siebie światło, które nigdy nie gaśnie i miłość w świecie, który przemija.
        
  
